تحلیل روند بازسازی آبادان و خرمشهر از دیدگاه‌های نظری

جنگ تحمیلی با فاصلة کوتاهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران آغاز گردید و بازسازی ویرانی‌های آن که در نظر بود همزمان با ادامة جنگ صورت گیرد، متأثر از جو انقلابی و ایده‌آل‌های تحقق جامعة اسلامی و انقلابی بود. در این رابطه هدف بازسازی نفی گذشتة متبلور در رژیم گذشته با محوریت تفکرات تجدد خواهانه بوده است. این نقطه مشترک با تفکرات مدرنیستی، که در دهه 1960 و 1970 رواج داشته است، در ایران نیز توسط تحصیل کردگان دهه های های 1960 و 1970 کشورهای غربی وارد شده بود و تا پیش از پیروزی انقلاب در طرح های معماری و شهرسازی گوناگونی مجال بروز در فضاهای محدودی پیدا کرده بود. اما این فرصت بازسازی پس از جنگ بود که فرصت بیشتر و فضای گسترده تری را پیش روی آنان گذاشته است تا تفکرات مدرنیستی خود را به محک تجربه بگذارند. در این مقاله سعی خواهد شد جوانب مختلف روند بیست سالة بازسازی منطقه را بر اساس پایه‌های علمی و نظریات رایج بازسازی مورد ارزیابی قرار داد.دست‌یابی به‌شناخت مبتنی بر پایه‌های علمی و متکی بر نظریه‌های معتبر جهانی می‌تواند راهبر تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان در رابطه با بازسازی و توسعة این منطقه، به‌سوی برنامه‌های کارآمد باشد. این مقاله سعی دارد به‌چنین شناختی دست یافته، راه‌کارهای کارآمد بازسازی را پیش روی تصمیم‌گیران قرار دهد.